Geen tijd… Feit of illusie?

Als ondernemer zit mijn hoofd altijd vol ideeën. Kansen, mogelijkheden. Ik zie ze overal. En als ik iets zie, wil ik het ook meteen realiseren. Maar ja… zo werkt het leven blijkbaar niet. Dus wat werkt dan wél?

De illusie van tijdsdruk
Afgelopen week verzorgden mijn partner en ik twee trainingsdagen voor een leiderschapsteam. Een mooi project, maar ook een flinke voorbereiding. Materialen verzamelen, programma’s finetunen, praktische zaken regelen – en ondertussen liep het dagelijkse werk natuurlijk gewoon door.

De druk lag hoog. Ik had deadlines, verantwoordelijkheden en dat stemmetje in mijn hoofd dat zich constant afvroeg: Zijn we wel goed genoeg voorbereid? Hebben we echt overal aan gedacht?

Als je dit leest, word je misschien al moe voordat je überhaupt begonnen bent. Maar laat me je geruststellen: het is allemaal gelukt. De klant was tevreden. Alles viel op zijn plek.

En toch… tijdens de voorbereiding voelde het alsof de tijd door mijn vingers gleed. Maar was dat gevoel eigenlijk wel waar?

Heb ik écht te weinig tijd?
Het voelde écht. Dat gehaaste, dat opgejaagde gevoel, alsof er nooit genoeg uren in een dag zitten. Maar als ik er dieper op inzoom, ontstaat er een andere vraag:

Is tijdsdruk een feit, of een illusie die ik zelf creëer?

Natuurlijk had ik een deadline. Natuurlijk moest er veel gebeuren. Maar misschien ging het niet eens om tijd.
Misschien was de échte gedachte:

• Als ik de deadline niet haal, vinden ze me niet professioneel.
• Wat als we geen sterk programma hebben?
• Wat als het regent en we iets buiten gepland hebben?
• Hopelijk is de catering goed geregeld…

Zomaar wat hersenspinsels. Losse gedachten die kwamen en gingen, zonder dat ik er iets mee hoefde te doen.
En dát besef maakte het verschil.

De sleutel tot effectiviteit
Dit gaat niet over stoppen met denken. Denken is een prachtig vermogen. Maar het helpt wel om te zien waar je stress vandaan komt. Niet uit de tijd zelf, maar uit de manier waarop je erover dénkt.

Hoe minder ik me laat meeslepen door de druk die ik mezelf opleg, hoe effectiever ik word. De energie die ik anders verspil aan piekeren, kan ik nu besteden aan het werk zelf.

Dus de volgende keer dat ik denk ik heb geen tijd, stel ik mezelf deze vraag: Is dat echt zo, of is het gewoon een gedachte die komt en gaat?

Scheelt een hoop stress. En gek genoeg: ook een hoop tijd. 😉